BIULETYNY

| Biuletyny Stowarzyszenia 2003r.

| Warszawa, czerwiec 2003r. Nr 1
| Warszawa, lipiec 2003r. Nr 2
| Warszawa, sierpień 2003r. Nr 3
| Warszawa, wrzesień„ 2003r. Nr 4
| Warszawa, październik 2003r. Nr 5
| Warszawa, listopad 2003r. Nr 6
| Warszawa, grudzień 2003r. Nr 7

| Biuletyny Stowarzyszenia 2004r.

| Warszawa, styczeń 2004r. Nr 8
| Warszawa, luty 2004r. Nr 9
| Warszawa, marzec 2004r. Nr 10
| Warszawa, kwiecień 2004r. Nr 11
| Warszawa, maj 2004r. Nr 12
| Warszawa, czerwiec 2004r. Nr 13
| Warszawa, lipiec 2004r. Nr 14
| Warszawa, sierpień 2004r. Nr 15
| Warszawa, wrzesień 2004r. Nr 16
| Warszawa, październik 2004r. Nr 17
| Warszawa, listopad 2004r. Nr 18
| Warszawa, grudzień 2004r. Nr 19

| Biuletyny Stowarzyszenia 2005r

| Warszawa, styczeń 2005r. Nr 20
| Warszawa, luty 2005r. Nr 21
| Warszawa, marzec 2005r. Nr 22
| Warszawa, kwiecień 2005r. Nr 23
| Warszawa, maj 2005r. Nr 24
| Warszawa, czerwiec 2005r. Nr 25
| Warszawa, lipiec 2005r. Nr 26
| Warszawa, sierpień 2005r. Nr 27
| Warszawa, wrzesień 2005r. Nr 28
| Warszawa, październik 2005r. Nr 29
| Warszawa, listopad 2005r. Nr 30
| Warszawa, grudzień 2005r. Nr 31

| Biuletyny Stowarzyszenia 2006r

| Warszawa, styczeń 2006r. Nr 32
| Warszawa, luty 2006r. Nr 33
| Warszawa, marzec 2006r. Nr 34
| Warszawa, kwiecień 2006r. Nr 35
| Warszawa, maj 2006r. Nr 36
| Warszawa, czerwiec 2006r. Nr 37
| Warszawa, lipiec 2006r. Nr 38
| Warszawa, sierpień 2006r. Nr 39
| Warszawa, wrzesień 2006r. Nr 40
| Warszawa, październik 2006r. Nr 41
| Warszawa, listopad 2006r. Nr 42
| Warszawa, grudzień 2006r. Nr 43

| Biuletyny Stowarzyszenia 2007r

| Warszawa, styczeń 2007 r. Nr 44
| Warszawa, luty 2007 r. Nr 45
| Warszawa, marzec 2007 r. Nr 46
| Warszawa, kwiecień 2007 r. Nr 47
| Warszawa, maj 2007 r. Nr 48
| Warszawa, czerwiec 2007 r. Nr 49
| Warszawa, lipiec 2007 r. Nr 50
| Warszawa, sierpień 2007 r. Nr 51
| Warszawa, wrzesień 2007 r. Nr 52
| Warszawa, październik 2007 r. Nr 53
| Warszawa, listopad 2007 r. Nr 54
| Warszawa, grudzień 2007 r. Nr 55

| Biuletyny Stowarzyszenia 2008r

| Warszawa, styczeń 2008 r. Nr 56
| Warszawa, luty 2008 r. Nr 57
| Warszawa, marzec 2008r. Nr 58
| Warszawa, kwiecień 2008r. Nr 59
| Warszawa, maj 2008r. Nr 60
| Warszawa, czerwiec 2008r. Nr 61
| Warszawa, lipiec 2008r. Nr 62
| Warszawa, sierpień 2008r. Nr 63
| Warszawa, wrzesień 2008r. Nr 64
| Warszawa, październik 2008r. Nr 65
| Warszawa, listopad 2008r. Nr 66
| Warszawa, grudzień 2008r. Nr 67

| Biuletyny Stowarzyszenia 2009r

| Warszawa, styczeń 2009r. Nr 68
| Warszawa, luty 2009r. Nr 69
| Warszawa, marzec 2009r. Nr 70
| Warszawa, kwiecień 2009r. Nr 71
| Warszawa, maj 2009r. Nr 72
| Warszawa, czerwiec 2009r. Nr 73
| Warszawa, lipec 2009r. Nr 74
| Warszawa, sierpień 2009r. Nr 75
| Warszawa, wrzesień 2009r. Nr 76
| Warszawa, październik 2009r. Nr 77
| Warszawa, listopad 2009r. Nr 78
| Warszawa, grudzień 2009r. Nr 79

| Biuletyny Stowarzyszenia 2010r

| Warszawa, styczeń 2010r. Nr 80
| Warszawa, luty 2010r. Nr 81
| Warszawa, marzec 2010r. Nr 82
| Warszawa, kwiecień 2010r. Nr 83
| Warszawa, maj 2010r. Nr 84
| Warszawa, czerwiec 2010r. Nr 85
| Warszawa, lipiec 2010r. Nr 86
| Warszawa, sierpień 2010r. Nr 87
| Warszawa, wrzesień 2010r. Nr 88
| Warszawa, październik 2010r. Nr 89
| Warszawa, listopad 2010r. Nr 90
| Warszawa, grudzień 2010r. Nr 91

| Biuletyny Stowarzyszenia 2011 r.

| nr 92 styczeń 2011
| nr 93 luty 2011
| nr 94 marzec 2011
| nr 95 kwiecień 2011
| Nr 96 maj 2011 r.
| Nr 97 czerwiec 2011 r.
| Nr 98 lipiec 2011 r.
| Nr 99 sierpień 2011 r.
| nr 100, wrzesień 2011 r.
| nr 101, październik 2011 r.
| nr 102, listopad 2011 r.
| nr 103, grudzień 2011 r.

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2012

| nr 104, styczeń 2012 r.
| nr 105, luty 2012 r.
| nr 106, marzec 2012 r.
| nr 107, kwiecień 2012
| nr 108, maj 2012 r.
| nr 109, czerwiec 2012 r.
| nr 110, lipiec 2012
| nr 111, sierpień 2012
| nr 112, wrzesień 2012 r.
| nr 113, październik 2012 r.
| nr 114, listopad 2012 r.
| nr 115, grudzień 2012 r.

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2013

| nr 116, styczeń 2013 r.
| nr 117, luty 2013 r.
| nr 118, marzec 2013 r.
| nr 119,kwiecień 2013 r.
| nr 120, maj 2013 r.
| nr 121, czerwiec 2013 r.
| nr 122, lipiec 2013 r.
| nr 123, sierpień 2013 r.
| nr 124, wrzesień 2013 r.
| nr 125, październik 2013
| nr 126, listopad 2013
| nr 127, grudzień 2013

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2014

| nr 128, styczeń 2014 r.
| nr 129, luty 2014 r.
| nr 130, marzec 2014
| nr 131, kwiecień 2014
| nr 132, maj 2014
| nr 133, czerwiec 2014
| nr 134, lipiec 2014
| nr 135, sierpień 2014 r.
| nr 136, wrzesień 2014 r.
| nr 137, październik 2014 r.
| nr 138, listopad 2014 r.
| nr 139, grudzień 2014 r.

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2015

| nr 140, styczeń 2015 r.
| nr 141, luty 2015 r.
| nr 142, marzec 2015
| nr 143. kwiecień 2015
| nr 144, maj 2015
| nr 145, czerwiec 2015 r.
| nr 146, lipiec 2015 r.
| nr 147, sierpień 2015 r.
| nr 148, wrzesień 2015 r.
| nr 149, październik 2015 r.
| nr 150, listopad 2015 r.
| nr 151, grudzień 2015 r.

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2016

| nr 152 styczeń 2016 r.
| nr 153 luty 2016 r.
| nr 154, marzec 2016 r.
| nr 155, kwiecień 2016 r.
| nr 156, maj 2016 r.
| nr 157, czerwiec 2016 r.
| nr 158, lipiec 2016 r.
| nr 159 sierpień 2016 r.
| nr 160 wrzesień 2016 r.
| nr 161, październik 2016 r.
| nr 162, listopad 2016 r.
| nr 163, grudzień 2016 r.

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2017

| nr 164, styczeń 2017
| nr 165, luty 2017
| nr 166, marzec 2017
| nr 167, kwiecień 2017
| nr 168, maj 2017
| nr 169, czerwiec 2017
| nr 170, lipiec 2017
| nr 171, sierpień 2017
| nr 172, wrzesień 2017
| nr 173, październik 2017
| nr 174, listopad 2017
| nr 175, grudzień 2017

| Biuletyny Stowarzyszenia, rok 2018

| nr 176, styczeń 2018 r.
| nr 177, luty 2018 r.
NEWSLETTER
Zapisz się aby otrzymywać Biuletyn
na swojoją skrzynkę e-mail.
  • O Stowarzyszeniu
  • Zarzad
  • Statut
  • Artykuly
  • Opinie
  • Aktualności
  • Z działalności
  • Kontakt
Warszawa, lipiec 2008r. Nr 62

Treść Biuletynu Stowarzyszenia lipiec 2008


Biuletyn Miesięczny

Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego
Warszawa, lipiec 2008 r. Nr 62


OD REDAKCJI

Zapraszamy do lektury kolejnego numeru Biuletynu Miesięcznego Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego UNFE. Zawiera on artykuł p. Cezarego Mecha i p. Pawła Pelca „Czy OFE ze sobą wystarczająco konkurują?”, który ukazał się w Rzeczpospolitej w dn.12.06.2008 r.
Wszystkich członków oraz sympatyków Stowarzyszenia zachęcamy do współpracy z redakcją Biuletynu, chętnie opublikujemy przygotowane przez Państwa teksty.
Zapraszamy też do odwiedzenia strony internetowej Stowarzyszenia: www.srkunfe.webpark.pl, na której dostępne są między innymi wszystkie biuletyny Stowarzyszenia.
Redakcja

Czy OFE ze sobą wystarczająco konkurują?

Reforma emerytalna w Polsce wdrażana jest już od dziesięciu lat. Przez ten czas do systemu wprowadzono wiele zmian. Wciąż brakuje ustaw dotyczących wypłaty z nowego systemu oraz przywilejów emerytalnych
W „Rzeczpospolitej" z 29 maja 2008 r. ukazał się artykuł Katarzyny Ostrowskiej „OFE na celowniku posłów". Przedstawia on poselskie propozycje zmian w ustawie o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Grupa posłów Lewicy zaproponowała obniżenie opłaty od składki z 7 do 3,5 proc. Posłowie Prawa i Sprawiedliwości złożyli do laski marszałkowskiej projekt ustawy nowelizującej ustawę o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, który m.in. zakłada zakaz konsolidacji OFE. Przewiduje też obniżenie o 1/3 opłaty za zarządzanie oraz, podobnie jak projekt Lewicy, administracyjne ograniczenie poziomu opłat od składki.
Z artykułu Katarzyny Ostrowskiej wynika także, że te propozycje nie wyczerpują zakresu potencjalnych zmian: posłowie Lewicy rozważają pomysł zmian w akwizycji i reklamie, argumentując, że są „to ogromne wydatki pokrywane z pieniędzy osób ubezpieczonych". Jak wynika z tekstu w „Rzeczpospolitej" również Bogusław Grabowski ze Skarbiec Asset Management Holding promuje pomysł, „by dystrybucja do OFE była wyłącznie internetowa". Katarzyna Ostrowska przedstawia też pogląd Grzegorza Chłopka z ING PTE, by umożliwić akwizytorom OFE sprzedawanie różnych usług oferowanych przez grupę kapitałową.
Proces konsolidacji funduszy emerytalnych ogranicza konkurencję na rynku oraz może stanowić istotne zagrożenie dla efektywności rynku kapitałowego w Polsce
Rynek OFE jest wysoko skoncentrowany, co pogłębia jeszcze proces konsolidacji. O ile w pierwszych latach funkcjonowania rynku, w czasie gdy działał Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, dotyczył on wyłącznie małych podmiotów, o tyle zarówno KNUiFE bezpośrednio po powstaniu w 2002 r., jak i ostatnio – 9 maja 2008 r. – KNF zezwoliły na połączenia między średnimi podmiotami (w obu przypadkach dotyczyło to konsolidacji z udziałem PTE Skarbiec-Emerytura).
Tymczasem proces konsolidacji OFE (zwłaszcza jeżeli nie ogranicza się wyłącznie do małych podmiotów) zmniejsza konkurencję na rynku OFE, ułatwia utrwalenie mechanizmów oligopolistycznych oraz może stanowić istotne zagrożenie dla efektywności rynku kapitałowego w Polsce przez koncentrację decyzji inwestycyjnych. Proces ten, wzmacniając wysoki poziom koncentracji rynku OFE, która prowadzi do zaniechania konkurencji wynikami inwestycyjnymi oraz cenowej, skutkuje próbami zastąpienia mechanizmów rynkowych regulacjami administracyjnymi (jak np. wprowadzone w 2003 r. limity prowizji od składki), ale skuteczność tych działań jest ograniczona. Zarządzający OFE wykorzystują je bowiem do zaprzestania jakiejkolwiek konkurencji cenowej. Tak się stało po wprowadzeniu w 2003 r. limitów wysokości prowizji od składki – wszystkie OFE (oprócz OFE Allianz) ustaliły opłaty na maksymalnym dopuszczalnym poziomie.
Proponowana m.in. przez Lewicę dalsza obniżka opłaty od składki doprowadzi do sytuacji, że już wszystkie OFE będą pobierały tę opłatę w jednakowej wysokości. A tak naprawdę, jeśli chodzi o opłaty pobierane przez OFE, dużo większe znaczenie ma opłata za zarządzanie, bo chociaż jej wysokość w procentach jest niższa niż prowizja od składki, to jednak prowizja od składki naliczana jest jednorazowo od każdej wpływającej kwoty składki, a opłata za zarządzanie naliczana jest co miesiąc od, co do zasady, całości oszczędności zgromadzonych w OFE. W efekcie to ona ma kluczowe znaczenie dla wysokości przyszłych emerytur. Jeśli zatem przedmiotem dyskusji ma być administracyjna regulacja wysokości opłat, to warto byłoby się skoncentrować właśnie na wysokości opłaty za zarządzanie i sposobach jej obniżenia oraz ochrony praw nabytych przez członków OFE.
W artykule Katarzyny Ostrowskiej szczególnie dużo miejsca poświęcono kwestii ewentualnych zmian w regulacji dotyczącej działalności akwizycyjnej OFE. Wydaje się, że dyskusja o akwizycji OFE w kontekście opłat pobieranych od członków OFE bierze się z pewnego nieporozumienia najlepiej wyrażonego przez cytowaną w artykule posłankę Lewicy, która uważa, że koszty akwizycji są pokrywane z pieniędzy osób ubezpieczonych.
Tymczasem w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. W naszym systemie otwartych funduszy emerytalnych położono szczególny nacisk na ochronę praw nabytych członków OFE. Elementem tej ochrony jest wymóg zgody organu nadzoru na zmiany statutu OFE m.in. w zakresie poziomu opłat. Każda zmiana naruszająca interes członków OFE może być zakwestionowana przez organ nadzoru. W szczególności dotyczy to właśnie zmian podnoszących opłaty pobierane od członków w wysokości naruszającej prawa nabyte przez nich przy przystępowaniu do OFE. W związku z tym OFE nie mogą stosować cen dumpingowych po to tylko, by wyeliminować konkurentów, a następnie podnieść opłaty pobierane od członków.
Inną konsekwencją tego stanu jest to, że w praktyce OFE mogą wyłącznie obniżać opłaty i te obniżki muszą mieć charakter trwały. Ułatwia to m.in. podejmowanie decyzji o przystąpieniu do OFE, która ma charakter długoterminowy. Jednocześnie w polskim systemie emerytalnym wprowadzono odrębność prawną OFE i PTE. Opłaty i prowizje pobierane przez OFE od członków stanowią przychód PTE. PTE może przeznaczyć je na pokrycie kosztów swojej działalności lub dla akcjonariuszy. Zatem koszty akwizycyjne nie są pokrywane z pieniędzy osób ubezpieczonych, lecz tak naprawdę – finansują je akcjonariusze PTE, którzy godzą się na wyższe koszty działania PTE i w konsekwencji niższy zysk.
Obniżenie kosztów akwizycji przekładać się będzie, jak pokazują wszystkie dotychczasowe doświadczenia, nie na trwałą obniżkę opłat pobieranych od członków OFE, lecz na zwiększenie zysków akcjonariuszy PTE. Jednocześnie takie zmiany w systemie akwizycji, które zastąpiłyby obecną akwizycję dystrybucją internetową, spowodowałyby ograniczenie poziomu znajomości zreformowanego systemu emerytalnego, a zwłaszcza jego części kapitałowej, wśród ubezpieczonych oraz zwiększenie liczby osób, które w ogóle nie dokonują wyboru OFE i podlegają losowania przez ZUS. W efekcie doszłoby do faktycznego ograniczenia istotnej cechy reformy emerytalnej – odpowiedzialności za własne decyzje i własną przyszłość na emeryturze.
Równie negatywne skutki wywołałoby wprowadzenie pomysłu umożliwiającego akwizytorom OFE sprzedawanie różnych usług oferowanych przez grupę kapitałową. Prowadziłoby to bowiem do ryzyka wprowadzenia tzw. sprzedaży wiązanej i oferowania korzyści za przystąpienie do OFE na przykład przez zaproponowanie korzystniejszych warunków w innych produktach finansowych oferowanych przez grupę kapitałową sprzedawanych przez tego samego akwizytora OFE. Mogłoby to także pogorszyć jakość procesu akwizycji OFE, gdyby akwizytor funduszu skoncentrował się na oferowaniu innych produktów grupy, do czego niezbędna byłaby ich dogłębna znajomość, zatem jego wiedza o OFE i nowym systemie emerytalnym mogłaby ulec pogorszeniu. Zwłaszcza że, jeżeli pominąć problem oferowania korzyści za przystąpienie do OFE i tzw. sprzedaży wiązanej, problem zasygnalizowany przez wiceprezesa ING PTE wydaje się problemem pozornym. Nie ma bowiem żadnego zakazu, by osoba wykonująca czynności akwizycyjne na rzecz OFE miała uprawnienia do sprzedaży innych produktów.
Obniżenie opłaty od składki nie jest decydujące dla rynku OFE i poziomu przyszłych emerytur. Znacznie większe znaczenie ma utrzymanie konkurencji
Zmiany dotyczące sfery akwizycyjnej są całkowicie nieuzasadnione. Również obniżenie opłaty od składki nie jest kluczowe dla rynku OFE i poziomu przyszłych emerytur. Znacznie większe znaczenie ma utrzymanie konkurencji na rynku OFE, czego jednym z elementów powinno być powstrzymanie procesu dalszej konsolidacji rynku OFE. Natomiast do czasu, gdy konkurencja pozostaje ograniczona, istotnym czynnikiem regulacji administracyjnej może być poziom opłaty za zarządzanie, która ma kluczowe znaczenie dla wysokości przyszłych emerytur. Istotne jest także, by organ nadzoru nie wyzbywał się swoich dotychczasowych uprawnień (m. in. w zakresie zatwierdzania zmian wysokości opłat pobieranych przez OFE czy nadzoru opartego na dziennej kontroli transakcji OFE), a także by nie zwiększać poziomu ryzyka działalności inwestycyjnej OFE (m. in. przez zwiększenie limitu inwestycji zagranicznych lub dopuszczenie inwestycji w instrumenty pochodne) oraz kosztów ponoszonych przez członków OFE (jak proponuje Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych).
Zmiany dotyczące sfery akwizycyjnej są całkowicie nieuzasadnione. Również obniżenie opłaty od składki nie jest kluczowe dla rynku OFE i poziomu przyszłych emerytur.
Zastanawiając się nad jakimikolwiek zmianami w systemie OFE, warto analizować, jakie konsekwencje wywołają one na rynku. Dobrym przykładem może być przeanalizowanie skutków zmian wprowadzonych do ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych w 2003 r. Ich deklarowanym celem było zwiększenie konkurencji na rynku OFE. W praktyce jednak doprowadziły one do zaprzestania konkurencji cenowej przez OFE.
W pierwszej kolejności należałoby wprowadzić propozycje zawarte w raporcie UNFE z 2000 r. „Bezpieczeństwo dzięki konkurencji", które zakładały zwiększenie rentowności aktywów OFE oraz obniżenie kosztów transakcyjnych systemu i zachowanie konkurencji na rynku OFE.
dr Cezary Mech były wiceminister finansów i prezes UNFE
Paweł Pelc były zastępca przewodniczącego KPWiG i wiceprezes UNFE
Tekst wyraża prywatne poglądy autorów, a nie instytucji, z którymi są związani zawodowo

Źródło : Rzeczpospolita z dn12.06.2008 r.


Z działalności Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego UNFE:



W dniu 21 czerwca 2008r. odbyło się posiedzenie Zarządu Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego UNFE. W związku z rozpoczętym sezonem urlopowym i prośbami członków Stowarzyszenia Zarząd postanowił przesunąć Walne Zebranie Członków na wrzesień 2008 r. Członkowie zostaną powiadomieni o dokładnym terminie Zebrania w sierpniu. W ramach Zarządu odbyła się dyskusja o limicie inwestycji zagranicznych OFE oraz inwestycjach w instrumenty pochodne. Ponadto omawiano aktywność Stowarzyszenia w pracach w panelu konsultacyjnym CEIOPS oraz Grupie Roboczej ds. przeglądu prawa w zakresie możliwości lokowania aktywów otwartych funduszy emerytalnych. W tym zakresie podjęto decyzje organizacyjne ułatwiające pracę Zarządu Stowarzyszenia.



Zarząd Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego UNFE
Prezes – Ewa Tomaszewska
Wiceprezes- Teresa Rogalska
Wiceprezes- Paweł Pelc
Wiceprezes, Sekretarz– Anna Wawryniuk


Adres Stowarzyszenia:
Stowarzyszenie Rynku Kapitałowego UNFE
ul. Korzystna 7
03-623 Warszawa
www.srkunfe.webpark.pl
e-mail:
srkunfe@webpark.pl


Biuletyn Miesięczny

Stowarzyszenia Rynku Kapitałowego

 




Copyright (c) 2010-2014 srkunfe.pl
Projekt: BxM Multimedia
tworzeniestron.biz BxM Administrator
Stowarzyszenie Rynku Kapitałowego UNFE
Polityka Cookies